آبشار در ورزش واليبال از جمله حركات پركاربرد در اين زمينه است. در ورزش واليبال دو پارامتر تأثيرگذار در اجراي حركت آبشار، سرعت و ارتفاع پرش شخص مي باشد. از طرف ديگر تكنيك پرش مورد استفاده در انجام حركت آبشار، در ميزان آسيب وارده بر مفاصل اندام تحتاني تأثير گذار است. هدف از انجام اين مطالعه تحليل سينماتيكي دو تكنيك پرش آبشار به صورت يك پا و دو پا، در اين ورزش مي باشد. براي انجام اين آزمايش از هشت واليباليست زن با ميانگين وزن: 375/58 كيلوگرم، ميانگين قد: 625/166 سانتي مترو ميانگين سن: 25/22 سال، استفاده شده است. چهار دوربين با فركانس دويست هرتز مستقر در دو طرف مسير، حركت شخص را تصوير برداري كرده اند. با تحليل داده هاي بدست آمده، متغيرهاي سينماتيكي مركز جرم و مفصل زانو در فازهاي مختلف حركت اندازه گيري شده است و احتمال آسيب وارده به زانو حين انجام دو پرش مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه سرعت افقي و ارتفاع پرش در پرش انجام شده به صورت يك پا بيشتر از پرش دو پا مي باشد. دو پرش در فازهاي مختلف حركت تأثير متفاوتي بر مفصل زانو مي گذارند به شكلي كه مفصل زانو هنگام فرود در پرش يك پا تحت آسيب كمتري قرار مي گيرد. در كل پرش يك پا به دليل ايجاد ارتفاع پرش بيشتر و آسيب كمتر، مناسب تر است