دانلود رايگان

تحليل عددي تاثير كاهش دما بر روي عملكرد ايرفويل NACA0012

امروزه هواپيما به يكي از عناصر اصلي صنعت هوانوردي مبدل گشته است. پرواز در موقعيت هاي مختلف و شرايط دشوار ، بدون آنكه جان انساني را به خطر انداخته باشد، از اهميت به سزايي برخوردار است. نتايج نشان مي دهد كه با افزايش ارتفاع و مداومت پرواز مقدار آب موجود در اتمسفر برروي سطح ايرفويل افزايش مي يابد. در اين مقاله تاثير كاهش دما و به تبع آن ايجاد يخ برروي ايرفويل و عملكرد آيروديناميكي بالواره توسط يك روند عددي با نرم افزار Fluent 6.3.26 بررسي شده است. قسمتي از نتايج شبيه سازي شده برروي ايرفويلNACA0012 با نتايج تجربي مقايسه گرديده و اعتبار شبيه سازي را تاييد مي نمايد. جريان سيال لزج و غير قابل تراكم فرض شده است و با استفاده از مدل Turbulent، الگوريتم فشار مبنا و يك شبكه هيبريد شبيه سازي شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه بد ترين محل براي يخ زدگي روي ايرفويل فوق در نقطه x/c=0.23 برروي سطح بالايي مي باشد. در اين محل ضريب ليفت حدودا 77.3% نسبت به حالت بدون يخ كاهش پيدا مي كند. افزايش زاويه حمله(

برداشت انرژي الكتريكي از ارتعاشات ايرفويل در شرايط آيروديناميكي شبه‌پايدار به كمك سيستم كوپل پيزوالكتريك و الكترومغناطيس

بررسي اثرات اعمال دمش و مكش مجزا و همزمان بر روي ضرايب آيروديناميكي و جدايش جريان روي يك ايرفويل

در اين مطالعه اثرات اعمال دمش و مكش مجزا و همزمان جت سيال به لايه مرزي حول ايرفويل NACA 2415 در زوايه حمله °8 و عدد رينولدز 105×2 با استفاده از مدل نرم افزار فلوئنت مورد بررسي قرار گرفته است. يك شكاف در حالت مجزا و دو شكاف در حالت همزمان با عرض 5/2 درصد طول وتر ايرفويل در محل مختلف بر روي سطح بالايي ايرفويل ايجاد شده است. در هر موقعيت شكاف چهار نسبت سرعت ثابت و سه زاويه متفاوت براي اعمال جت كنترلي در نظر گرفته شده است. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه اعمال مكش و دمش مجزا و همزمان باعث به تعويق افتادن جدايش، افزايش ضريب ليفت و كاهش ضريب درگ مي شود. در اين بين مكش مجزا در نسبت سرعت و زاويه اعمال بالا بويژه در محل هاي نزديك به لبه حمله نتايج بهتري ارائه مي دهد. در مقابل دمش مجزا در نسبت سرعت و زاويه اعمال كوچكتر بخصوص در انتهاي ايرفويل تأثير بهتري دارد. در حالت همزمان نيز نتايج در شرايط مطلوب دمش و مكش مجزا و زماني كه ابتدا مكش و سپس دمش اعمال مي شد، بهبود بيشتري داشت تا مواردي كه حالت عكس آن در نظر گرفته مي شد

مطالعه تجربي اثر تعداد و زاويه خارجي پرههاي فن بر ضرايب آيروديناميكي ايرفويل حاوي فن

بال حاوي فن يك طرح منحصربهفرد است كه تفاوت عمدهي آن با بالهاي متداول، قرارگيري يك فن با جريان متعامد در لبه ي حمله و در امتداد دهانه بال است. مهمترين قابليت اين بال توانايي توليد نيروي برآي زياد در سرعتهاي پرواز كم و نيز توليد نيروي جلوبرنده به واسطهي چرخش فن است. در اين مقاله اثر تعداد پرهها و زاويه خارجي پرههاي فن بر ضرايب آيروديناميكي ايرفويل حاوي فن به صورت تجربي بررسي شده است. آزمايشها نشان ميدهد كه افزايش تعداد پرهها از 12 عدد به 24 عدد سبب افزايش ضريب برآ، كاهش ضريب پسا و افزايش مقدار ضريب گشتاور شده و به ازاي زاويه خارجي 30 درجه نسبت به دو زاويه 15 و 45 درجهي پرهها نيز بال داراي بيشترين ضريب برآ، كمترين ضريب پسا و بيشترين مقدار ضريب گشتاور است.