بهينه‌سازي شكلي قالبهاي پيش‌فرم در فرايند آهنگري دقيق با استفاده از الگوريتم ژنتيك
فرآيند آهنگري (Forging) در صنعت به دليل توليد قطعات با خواص يكنواخت و استحكام بالا مورد توجه بسياري از توليدكنندگان قرار گرفته است. در اين فرآيند طراحي قالبهاي پيش‌فرم در بهبود كيفيت قطعه نهايي و كاهش هزينه توليد آن نقش بسزايي دارد. مهم‌ترين معايب بوجود آمده در فرايند آهنگري عبارتند از: پرنشدن كامل قالب، چروكيدگي (Fold)، خواص متالورژي غيريكنواخت، ايجاد پليسه (Flash) زياد و نامناسب، كه با طراحي مناسب قالب پيش‌فرم مي‌توان اين معايب را از بين برد يا كاهش داد. در تحقيق پيش‌رو، بهينه‌سازي شكل قالب پيش‌فرم در فرايند آهنگري دو مرحله‌اي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. براي اين منظور، كدهاي شبيه‌سازي فرايند آهنگري كه به زبان پايتون نوشته شده در نرم‌افزار Abaqus اجرا مي‌شوند و براي بهينه‌سازي از الگوريتم ژنتيك با شيوه نخبه‌گرا در نرم‌افزار Matlab استفاده مي‌گردد. و در نهايت با مرتبط كردن اين دو، بهينه‌سازي انجام ميشود. براي بررسي اين روش دو مثال حل شده است. آهنگري سرد يك سيلندر توخالي از جنس آلومينيم در يك مرحله، باعث ايجاد چروكيدگي در سطح داخلي آن ميشود، كه با استفاده از يك قالب پيش‌فرم، چروكيدگي در سطح داخلي آن رفع ميشود. در مثال دوم، آهنگري داغ يك قطعه متقارن محوري بصورت همدما انجام شده كه تابع هدف در آن پر شدن كامل قالب نهايي، از بين بردن پليسه و توزيع يكنواخت كرنش پلاستيك معادل مي‌باشد. متغير طراحي در هر دو مثال هندسه قالب پيش‌فرم و ضريب اصطكاك مي‌باشد.
3322
تميز كردن نماي ساختمان