بررسي تأثير گشتاور و موقعيت اتصال پيچ و مهره در طول ترك بر مقاومت باقيمانده در آزمايش اصلاح شده آركان به صورت تجربي و تئوري
در اين مقاله تأثير نيروي پيش‌بار (Clamping force) ناشي از اتصالات پيچ و مهره و محل مونتاژ اتصال پيچ و مهره در طول ترك بر اشاعه ترك جانبي موجود در اطراف سوراخ اتصال با استفاده از دستگاه اصلاح شده آركان براي ايجاد مود خالص يك، مود خالص دو و مود مركب داخل صفحه به صورت تجربي و تئوري بررسي شده است. نمونه آزمايشگاهي ترك‌دار از جنس PMMA بوده كه به كمك دستگاه اصلاح شده آركان، تحت زواياي بارگذاري مختلف از صفر تا 90 درجه به نسبت هر 15 درجه تحت بار قرار مي‌گيرد و در حل تئوري از نرم‌افزار المان محدود ANSYS استفاده شده است. نتايج حاكي از تأثير قابل توجه نيروي پيش‌بار اتصال در كاهش فاكتور شدت تنش و يا افزايش مقدار مقاومت باقيمانده در نمونه‌ها مي‌باشد كه در نتيجه قطعه قابليت تحمل بارهاي كششي بيشتري را داشته و به عبارت ديگر در مقادير بيشتري از بار اعمالي به قطعه، فاكتور شدت تنش به حد بحراني شكست مي‌رسد. از طرف ديگر هر چه سوراخ براي مونتاژ پيچ و مهره از نوك ترك دورتر شود تأثير گشتاور مونتاژ پيچ و مهره كاهش مي‌يابد در نتيجه نيروي لازم براي شكست نمونه نيز كاهش مي‌يابد
2940
تميز كردن نماي ساختمان