دانلود رايگان

مطالعه اثرات انفجار در طراحي چند لايه هاي كامپوزيتي تقويت شده با صفحات فلزي

تحليل اثر فاصله و وزن خرج بر فشار سيال در پديده انفجار زير آب

بررسي تجربي فرآيند گذر احتراق آشفته به انفجار: بهينه سازي طول پيشاز انفجار

هدف از اين پژوهش بررسي تجربي فرآيند گذر احتراق آشفته به انفجار 1 در داخل كانال ها و لوله هايي است كه در بخشي از طول آنها صفحات اورفيس دار 2 با نسبت انسدادهاي 3 مختلف جهت شتابگيري شعله استفاده شده است. تأثير اين صفحات در شتابگيري شعله بسيار زياد است به طوريكه در بعضي موارد شرايطي فراهم ميشود كه سرعت شعله بسيار بالا رفته و به يك سرعت مافوق صوت ميرسد كه گذر از احتراق به انفجار رخ ميدهد. بدين منظور طي مطالعات انجام شده لوله انفجاري طراحي و ساخته شد، طول لوله مورد استفاده برابر 3 متر و قطرداخلي آن 100 سانتي-متر در نظر گرفته شد. سوخت استفاده شده در آزمايش، مخلوط استوكيومتري اتيلن–اكسيژن است. محدوده تغيير نسبت انسدادموانعBR=% و 70 BR=% و 55 BR=%40بوده، فاصله بين موانع به طور متغير 3و 6و 9 سانتيمتر در نظر گرفته شد. براي مشاهده طول پيش از انفجار از صفحات دوداندود شده استفاده گرديد كه اين صفحات در طول لوله قرار گرفت. نتايج نشان مي دهند هندسه موانع و فاصلهگذاري بين موانع تأثير زيادي بر طول پيش از انفجار دارد به طوريكه با زياد شدن موانع طول پيش از انفجار كاهش مييابد و هر چه نسبت انسداد بيشتر باشد طول پيش از انفجار افزايش مييابد. بهينه ترين طول درBR=40% و فاصله بين مانعي 3سانتي متر مشاهده شد كه برابر 57 سانتي متر بود.در لوله صاف و بدون مانع گذر احتراق به انفجار در طول لوله انفجاري مشاهده نشد

بررسي تجربي خواص فيزيكي، مكانيكي و انفجاري بتن هاي سنگين و معمولي تحت انفجار فضا - باز و سطحي

با پيشرفت تكنولوژي هاي ساخت حفاظ بالستيكي، تهيه مصالحي كه قابليت مقاومت در برابر بارگذاري هاي ديناميكي را داشته باشد مورد توجه بسياري از محققين قرار گرفته است. بتن به عنوان يك ماده مؤثر مورد استفاده وسيعي مي باشد. افزايش چگالي تآثير بسزايي بر مقاومت در برابر امواج انفجاري دارد و در اين راستا جهت اثبات اين فرضيه دو نمونه بتن معمولي و چگالي بالا(سنگين) مورد بررسي قرار گرفته است. اين تحقيق پروسه اي آزمايشگاهي از بررسي مقاومت انفجاري بتن هاي سنگين و بهبود رفتار آن در برابر انفجار در مقايسه با بتن هاي معمولي را ارائه مي دهد. ابتدا طرح هاي اختلاط نهايي ارائه شده و پس از آزمايش هاي خواص فيزيكي و مكانيكي بر روي نمونه هاي مكعبي 15cm×15cm و استوانه اي 15cm×30cm نتايج ارائه گرديد. در گام بعدي جهت بررسي مقاومت انفجاري قطعاتي به ابعاد 50cm×50cm×10cm تهيه و پس از فراهم نمودن شرايط تست صحرايي، با قرارگيري ماده منفجره(TNT) در فواصل 0، 10 و cm20، تست انفجار بر روي قطعات انجام گرفت. و در مرحله آخر از طريق مشاهدات تصويري نتايج با يكديگر مقايسه و ارائه گرديد و مشخص گرديد بتن سنگين خاص اين تحقيق نسبت به بتن معمولي داراي عملكرد مناسبتري مي باشد.

بررسي تجربي خواص فيزيكي، مكانيكي بتن سنگين و شبيه سازي مدل رفتاري آن در مقايسه با بتن هاي معمولي در برابر انفجار

در طراحي سازه هاي دفاعي، اغلب بارگذاري هاي ديناميكي مانند انفجار و ضربه به عنوان يك آيتم طراحي مورد توجه مي باشد. با پيشرفت تكنولوژي هاي ساخت حفاظ بالستيكي، تهيه مصالحي كه قابليت مقاومت در برابر بارگذاري هاي ديناميكي را داشته باشد مورد توجه بسياري از محققين قرار گرفته است. بتن به عنوان يك ماده مؤثر مورد استفاده وسيعي مي باشد. تحقيق حاضر نيز پروسه اي آزمايشگاهي و تحليلي از بررسي مقاومت انفجاري بتن هاي سنگين و بهبود رفتار آن در برابر انفجار در مقايسه با بتن هاي معمولي را ارائه مي دهد. تحقيق در چهار مرحله زير مي باشد: 1- طرح هاي اختلاط نهايي ارائه شده و پس از نمونه گيري، آزمايش هاي خواص فيزيكي و مكانيكي طبق استانداردهاي ASTM و BS بر روي نمونه هاي مكعبي 15cm×15cm و نمونه هاي استوانه اي 15cm×30cm انجام و نتايج ارائه گرديد. 2- با استفاده از نرم افزار LS-DYNA تحليل ديناميكي بر روي قطعات انجام گرديد و خروجي هاي نرم افزار در دو حالت بتن سنگين و معمولي با يكديگر مقايسه گرديد. 3- پس از بررسي هاي تجربي و عددي مشخص گرديد بتن سنگين خاص اين تحقيق نسبت به بتن معمولي عملكرد مناسبتري دارد

بررسي اثر مقياس بندي مقاومت انفجاري بر دال هاي بتن مسلح، تحت بارگذاري ناشي از انفجار فضا باز

در شرايط حقيقي انجام آزمايشات مقياس بندي بر روي مقاومت انفجاري دال بتن مسلح ، داراي هزينه هاي زيادي در مراحل آماده سازي شرايط و انجام آزمايشات مي باشد. بنابراين نتايج آزمايشات صورت گرفته در اين تحقيق مي تواند بسيار مطلوب و به شرايط واقعي نزديك باشد. اين تحقيق آزمايشگاهي نشان دهنده تأثير مشخصه مقياس بندي بر پاسخ ديناميكي دال هاي يك طرفه بتن مسلح مي باشد كه در معرض بارگذاري ناشي از انفجار قرار دارند . براي دست‌يابي به اين هدف 6 دال بتن مسلح، شامل دو سري(از نظر فاصله ماده منفجره) كه در معرض بارگذاري ناشي از انفجار بودند مورد آزمايش قرار گرفتند. تست انفجار بر روي اين دال ها كه داراي مقياس بندي هاي متفاوتي بودند در دو مسافت مقياس بندي شده انجام شد. گسيختگي دال ها در دو حد ناچيز و معمول گرديد. نتايج حاصل از اين آزمايشات، نشان مي دهد كه ساختار گسيختگي در هر دو دال بتن مسلح اعم از كوچك و بزرگ ايجاد مشابه هم مي باشد. مقايسه دال هاي بتني نشان مي دهد در مقياس بزرگ‌تر گسيختگي كاهش مي يابد. دو معادله ارائه شده در اين خصوص نيز از اصلاح نتايج پس از تبديل مدل تشابهي به نمونه حقيقي بدست آمد.

تحليل اثر تعداد و موقعيت اورفيس بر فرآيند گذر از احتراق به انفجار

تحقيق بر روي زمان و طول پيش از انفجار در تجهيزات انفجاري ازجمله موتورهاي انفجار پالسي 1 از اهميت خاصي برخوردار است. در كار حاضر بررسي اثر تعداد و موقعيت اورفيس بر روي فرآيند گذر از احتراق به انفجار 2 در مخلوط هيدروژن- هوا انجام گرديده و حالت بهينه براي آن بدست آمده است. مدل انتخابي براي شبيه سازي يك لوله ساده با تقارن محوري ميباشد و براي آشفته كردن جريان از قرار دادن اورفيس در داخل آن استفاده شده است. براي پيدا نمودن حالت بهينه اورفيسها، نسبت انسداد بهينه 0/43 و فاصله معين بين هر دو اورفيس به اندازه قطر لوله، در نظر گرفته شده است. مدل سازي براي حالتهاي 1 تا 9 اورفيس انجام شده و براي هر حالت، فاصله اولين اورفيس را از محل جرقه 1 تا 6 برابر شعاع لوله تغيير دادهايم و نتايج را با يكديگر مقايسه نمودهايم. نتايج نشان ميدهد كه براي مدل مورد نظر، موقعيت بهينه براي اورفيسها، براي اولين اورفيس فاصله از محل جرقه سه برابر شعاع و تعداد آنها هفت اورفيس ميباشد و افزايش اورفيس بيش از هفت تأثيري در كاهش زمان گذر از احتراق به انفجار ندارد

بررسي اثر پارامترهاي موثر بر گذر احتراق به انفجار در يك مخلوط گازي استيلن- اكسيژن- نيتروژن

امروزه بدليل كاربرد وسيع موتورهاي انفجار پالسي 1، تحقيقات زيادي در زمينه پديده گذر از احتراق به انفجار 2 صورت مي گيرد . يك مسئله مهم در رابطه با گذر از احتراق به انفجار، طول و زمان پيش از انفجار 3 مي باشد كه كاهش آن از اهميت زيادي برخوردار است . در اين مقاله قصد داريم اثر نسبت هم ارزي و فشار اوليه مخلوط بر طول و زمان پيش از انفجار، همچنين اثر وجود موانع آشفته ساز در درون لوله را به عنوان روشي براي كاهش طول و زمان پيش از انفجار بررسي كنيم. ما از يك سنيتيك شيميايي چند مرحله اي مخلوط استيلن- اكسيژن شامل 19 جزء و 25 واكنش شيميايي كه براي پايداري انفجار با نيتروژن رقيق سازي شده، استفاده كرده ايم. در اين تحقيق با استفاده از يك شبيه سازي عددي دوبعدي جريان آشفته نشان داده مي شود كه نسبت هم ارزي و فشار اوليه مخلوط نقش مهمي در آغاز انفجار مخلوط بازي مي كنند . همچنين استفاده از موانع درون لوله جهت افزايش آشفتگي جريان باعث كاهش قابل توجهي در طول و زمان پيش از انفجار مي شود

تحليل عددي فرآيند گذر از احتراق به انفجار از ديدگاه توليد آنتروپي

كار حاضر بررسي فرآيند گذر از احتراق به انفجار 1 در مخلوط هيدروژن- هوا از ديدگاه توليد آنتروپي براي نسبت هاي هم ارزي مختلف ميباشد. مدل انتخابي براي شبيه سازي يك لوله ساده باتقارن محوري در نظر گرفته شده است. معادلات براي مخلوط چند گونهاي نوشته شده و براي شبيه سازي آشفتگي از مدل k - e استفاده شده است. حل معادلات به صورت چند مرحله اي انجام گرفته و براي جمله هاي جابجايي از روش تعميم يافته نيمه كردن اختلاف شاره ها [ 1] و براي جمله هاي محلي از روش حل ضمني و براي جملات نفوذ از روش صريح استفاده شده است. براي مدل كردنمخلوط واكنشي مورد نظر از مدل چند مرحله آرنيوس استفاده شده و مكانيزم مورد استفاده، شامل 7 واكنش و 7 گونه شيميايي ميباشد 2]. مدلسازي اشتعال براي شروع فرآيند احتراق به كمك اعمال ]انرژي به ناحيهاي كروي شكل در ابتدا لوله در زماني معين انجام شده است. محاسبه توليد آنتروپي با در نظر گرفتن پارامتر هاي آشفتگي و واكنشي بودن جريان، مورد بررسي قرار گرفته است كهشامل آنتروپي توليدي ناشي از اتلاف لزج، واكنشهاي شيميايي، هدايت حرارتي، انتقال جرم به خاطر تغييرات در كسر جرمي و انتقال جرم به خاطر تغييرات در تعداد مول گونه هاي شيميايي ميباشد3]. شبيه سازي جريان واكنشي در مخلوط هيدروژن- هوا نشان مي- ] دهد كه فرآيند گذر از احتراق به انفجار تحت تأثير زمان به حداكثر رسيدن توليد آنتروپي در كل حوزه محاسباتي ميباشد. همچنينميزان توليد آنتروپي نيز همانند فشار و سرعت چاپمن- جوگت به مقدار حدي معيني ميل خواهد كرد