دانلود رايگان

بررسي پارامترهاي مؤثر در پايداري مخروط هاي ناقص كامپوزيتي

سازههاي مخروطي به شكل مخروط كامل (پرتابهها) و يا مخروط ناقص در بدنه انواع وسايل پرنده بدونسرنشين و موشكهاي حامل ماهواره به عنوان آداپتور در بخشهاي استوانهاي با قطرهاي متفاوت و يا رينگ بهكارميروند. لذا تحليل اين دسته از سازهها در روند كلي طراحي تمام اجزاء بدنه ماهوارهبر موردنياز و كاربردي است. مهمترين مد خرابي سازههاي پوستهاي در بارگذاري محوري و فشاري، مد كمانش ميباشد. در اين بين، كامپوزيتها به علت خواص فيزيكي و مكانيكي مناسب، از جمله گزينههاي جذاب براي طراحي و ساخت اين پوستهها به شمار ميآيند. بر اين اساس تحليل اين سازهها با استفاده از مواد كامپوزيتي ميتواند باب نويني در طراحي، ساخت و استفاده از اين سازهها بگشايد. در اين پروژه جهت تهيه ابزار مناسب تحليل، معادلات و روابط حاكم بر كمانش اين پوستهها طي بارگذاري محوري، مطالعه شده كه با حل معادلات حاكم، با صفر قراردادنα حل براي استوانه و با صفر قرار دادن شعاع كوچكتر حل براي مخروط كامل قابل محاسبه است. مضافاً يك روش تحليلي براي تحليل كمانشي پوستههاي مخروطي توسعه داده شده است. براي اين كار معادلات ديفرانسيل بدست آمده با استفاده از روش سريها براي حالت كلي مواد و بارگذاري دلخواه حل ميگردد. در پايان با حل نمونههايي از پوستههاي مخروطي تحت بارگذاري محوري از جنس ايزوتروپ، ارتوتروپ تك لايه و ارتوتروپ چند لايه پارامترهاي مؤثر بر كمانش پوستههاي مذكور تحليل و بررسي ميشود و حالت بهينهاي از تعداد لايههاي ارتوتروپ ارائه ميگردد. صحهگذاري جوابهاي حل تحليلي ارائه شده با حل عددي نرمافزارANSYSصورت ميگيرد.

بررسي پارامترهاي موثر بر روي ضخامت در فرايند شكل دهي چرخشي، با استفاده از شبيه سازي اجزاي محدود

فرايند شكلدهي چرخشي يك روش شكلدهي بدون براده برداري است كه براي توليد جسمهاي توخالي متقارن محوري و بدون درز استفاده ميشود. تغيير شكل در اين فرايند، بهواسطهي اعمال نيروينقطهاي و حركت چرخشي قطعهكار انجام ميپذيرد كه طي آن قطعات تخت يا استوانهاي با حركت محوري يا شعاعي به شكل قالب چرخان در ميآيند. در اين مقاله تاثير پارامترهاي موثر بر روي فرايند شكلدهي چرخشي مانند فاصله بين ابزار و قطعهكار، تغيير ضخامت ورق و سرعت چرخش قالب، بهكمك مقايسهي نتايج تجربي با نتايج شبيه سازي توسط نرمافزار اجزاي محدودABAQUS توسطحلگر ديناميك صريح بررسي ميشوند. يكي از مسائل مهم در فرايند شكلدهي چرخشي، ضخامت نهايي قطعهكار است. در اين مقاله بهوسيلهي شبيه سازي و ارزيابي با آزمايشات عملي تغيير ضخامت و تغيير شكل ورق بر روي قالب مخروطي مورد بررسي قرار گرفته است

بررسي تأثير پارامترهاي ارتعاشي و سرعت خودرو در پاسخ به ورودي ناهمواري جاده

كيفيت راحتي سفر با احساس سرنشين در محيط حركت خودرومرتبط است. در اين مقاله به بررسي تأثير پارامترهاي ارتعاشي و سرعت خودرو در پاسخ به يك ورودي مشخص ناهمواري جاده پرداخته ميشود. بدين منظور ابتدا به مدلسازي ديناميكي خودرو پرداخته و مدل ربع خودرو با دو درجه آزادي حين عبور از روي ناهمواري ارائه و بررسي شده و نتايج حاصل، به صورت گرافهايمناسبي ارائه شده است.سپس مدل نصف خودرو با چهاردرجه آزادي ارائه شده و معادلات حركت ارتعاشي انتقالي خودرو در جهت محورzو دوران زاويهاي حول محورyغلت طولي يا عكسالعمل كلهزني) حين عبور از روي يك ناهمواري مشخص، با در نظر گرفتن سرعت خودرو و ساير مفروضات لازم براي حل مسأله، به دست ميآيد. با استفاده از مدل ارائه شده و نيز استفاده از مشخصات يك خودروي مشخص، علاوه بر به دست آوردن چهار فركانس طبيعي براي سيستم، نيروهاي وارد بر شاسي جلو و عقب حين عبور از ناهمواريمحاسبه ميشود.سپس باشبيه سازي عددي در نرمافزارMATLAB نمودارهاي پاسخ زماني خودرو در سرعتهاي مختلف استخراج شده است. نتايج نشان ميدهد كه فنر تعليق نرمتر، جداسازي ارتعاشي بهتري را تأمين ميكند. همچنين هر چه سرعت خودرو در عبور از روي ناهمواري بيشتر باشد، دامنه جابجايي جرم فنربندي شده كمتر بوده و سيستم سريعتر به حالت پايدار ميرسد

طراحي و ساخت يك راه رونده ي دوپاي غيرفعال: تحليل اثر پارامترهاي ساختاري برعملكرد، راندمان وپايداري قدم زني

راهروندههاي غيرفعال، ربات هايي هستند كه وقتي بر روي شيبي كوچك و يكنواخت قرار مي گيرند، مي توانند حركت سيكلي پايداري شبيه به راه رفتن را بدون هيچ كنترل خارجي، داشته باشند. مفهوم حركت ديناميكي غيرفعال شبيه به راه رفتن، در اوايل ده ه ي 90 ميلادي توسط مك گير 1 معرفي شد. كامل ترين نمونه از راه روند ههاي دوپاي غير فعال، نمونه اي سه بعدي با زانو و دست است كه توسط تيم دانشگاه كرنل 2 به سرپرست اندي روينا 3 در سال 2001 ساخته شده است[ 2]. در سال هاي اخير تحقيقات بر روي را ه رونده هاي دوپاي غيرفعال و نيمه فعال در آزمايشگا ههاي بسيار ديگري در دنيا انجام گرفته و ادامه دارد [ 7،9،11،3 ]. با توجه به تازگي سابق ه ي بررسي و ساخت اين نوع از راه روند هها، توجه به اصول بهين هسازي در تعريف روند طراحي و ساخت آن ها و تعريف آزمايش هاي عملي و توجه به هم خواني نتايج عملي و مباحث تئوري، موضوعاتي است كه تا بحال توجه چنداني به آ نها نشده است. در اين مجموعه با گسترش ساده ترين مدل را هرونده [ 1]، مدلي نزديك تر به واقعيت در نظر گرفته شده و پس از بررسي روابط تحليلي و ساده سازي آن ها، با تعريف تابع برازش مناسب براساس معيار راندمان حركت، به كمك الگوريتم ژنتيك پارامترهاي ساختاري مدل، بهينه يابي شده و مبناي ساخت مدل عملي را هرونده قرار گرفته است. پيش از ساخت و آزمايش مدل ، با هدف نز ديكتر شدن برآوردهاي تئوري به واقعي ت، شبيه سازي را ه رونده در نرم افزار و مقايسه ي نتايج آن با نتايج مورد انتظار از حل عددي ADAMS انجام مي شود. سپس پارامترهاي ساختاري مدل ساخته شده در 4 مرحله آزمايش شده و نتايج حاصل از آزمايش هاي عملي و نتايج مورد انتظار از حل عددي روابط تئوري مقايسه شده و پيرامونهم خواني يا تعارض نتايج، بحث خواهد شد.

بررسي تاثير پارامترهاي ماشينكاري EDM بر نرخ براده برداري،نرخ سايش ابزار و توپوگرافي سطح در ماشينكاري آلياژ Ti–6Al–4V

تاثير خواص پيوند كربن – كربن بر پارامترهاي بيم معادل نانو لوله كربن

در اين مقاله پارامترهاي بيم معادل نانولوله كربن تك جداره براي دو مدل استوانه توپر و توخالي با استفاده از ضخامت نانولوله بر مبناي پتانسيل مورس، به دست آمدند. قطر و مدول الاستيك بيممعادل با نانولوله مقايسه شد؛ همچنين مقايسه نتايج با كارهاي ديگران نشان داد كه اگرچه مدل استوانه ي توخالي مدل بهتري براي توصيف خواص نانولوله مي باشد اما ضخامت نانولوله (قطر پيوند كربن – كربن) تاثير بسزايي در خواص نهايي بيم معادل دارند. نشان داده شد كه با % 12 كاهش ضخامت جداره ، حاصلضرب ضخامت در مدول الاستيسيته % 10 افزايش مي يابد

ساخت يك ابزار برنيشينگ و بررسي تجربي پارامترهاي مؤثر بر فرآيند برنيشينگ سطوح خارجي

رولربرنيشينگ روشي بسيار كارآمد و ساده براي پرداخت سطوح بدون براده برداري مي باشد كه با استفاده از ماشين هايي مانند دستگاه فرز، تراش، دريل و... مورد استفاده قرار مي گيرد. اين فرآيند علاوه بر صيقل دادن سطح، باعث افزايش استحكام، افزايش ميكرو سختي، افزايش عمر خستگي و افزايش مقاومت در برابر خوردگي مي شود كه در اثر تغيير شكل لايه سطحي و ايجاد تنش هاي پسماند فشاري روي سطح ايجاد مي شود. از ديگر مزاياي اين روش مي توان به صرفه اقتصادي نسبت به ديگر روش هاي موجود اشاره كرد. در اين تحقيق ابتدا به طراحي و ساخت يك ابزار برنيشينگ پرداخته شد و سپس با تغيير پارامتر هاي موثر بر برنيشينگ مانند سرعت دوراني، پيشروي و نيروي غلتك برنيشينگ و زبري سطح اوليه تغييرات حاصل بر روي زبري سطح مورد بررسي قرار داده شد. نتايج بيانگر آن است كه براي رسيدن به بهينه صافي سطح، سرعت بهينه 1000 دور بر دقيقه، پيشروي 05/0 ميليمتر بر دور و نيروي غلتك 52 نيوتن مي باشد

پارامترهاي تاثيرگذار بر ميزان تورق كامپوزيتهاي چندلايه در حين سوراخكاري

محققان تلاش مي كنند در زمينه سوراخ كاري مواد كامپوزيتي به حد بهينه در متغييرهاي ماشين كاري، هندسه ابزار و مدل هاي تئوري از نيرو و گشتاور برشي بحراني دست يابند. اين كار كوششي جهت نشان دادن آماري روابط ميان پارامترهاي سوراخ كاري و هندسه ابزار در نيرو و گشتاور سوراخ كاري است.از نتايج تحليل واريانس (ANOVA) استفاده شده است تا فرضيه اي جهت ارائه يك مدل براي پيشگويي تخريب هاي به وجود آمده ارائه نمايد. سوراخ كاري با تركيبي از سه زاويه راس، سه سرعت پيشروي و سه سرعت برشي روي فيكسچر مناسب انجام مي شود. اطلاعات مربوط به نيرو و گشتاور توسط دينامومتر ثبت و بصورت نمودار استفاده مي گردد. ميزان خرابي اطراف سوراخ توسط ميكروسكوپ نوري محاسبه شده و بدست آمده است. مقايسه ميان خرابي سوراخ ها توسط پارامتر فاكتور تورق و تحليل بر اساس تاثير فاكتورهاي موثر بر نيرو و گشتاور سوراخ كاري انجام مي شود. نتايج نشان مي دهد كه سرعت پيشروي بيشترين تاثير را بر تورق دارد. اين ناشي از اثري است كه زاويه راس بر نيروي سوراخ كاري دارد. زاويه راس ابزار دومين فاكتور اثرگذار بر ميزان تخريب از لحاظ اهميت مي باشد. سرعت برشي يا سرعت چرخش ابزار در مقايسه با دو عامل قبلي اثر ناچيزي بر تورق دارد.

معرفي ساختار دسته موتور فعال چند محفظه اي با قابليت خنك كاري و تخمين پارامترهاي ارتعاشي آن

جدا سازي ارتعاشات در اجزاي موتور، همواره يكي از مشكلات طراحي براي وسايل حمل و نقل به ويژه در صنعت خودروسازي جهت دستيابي به كيفيت رانندگي بهتر و افزايش عمر قطعات موتور بوده است. توجه به ارتقاي خواص عملكردي خودرو در ساليان گذشته سبب گشته است، جدا-سازي ارتعاشات موتور به موضوعي بسيار با اهميت تبديل گرددتحقيق پيش رو به معرفي نوع جديدي از دسته موتورهاي فعال چند محفظه اي الكترومغناطيسي مي پردازد كه در نتيجه ايجاد تغيير در ساختار دسته موتورهاي پيشين با هدف برطرف كردن معضل خنك كاري به وجود آمده است. پس از آن به كمك مدل سازي هندسي و با تحليل هاي عددي به استخراج ضرايب سختي و انعطاف پذيري حجمي اقدام مي شود. جهت اعتبار سنجي مسير پيشنهاد شده، ابتدا روند پيشنهادي بر روي دسته-موتور با داده هاي تجربي موجود پياده مي گردد و پس از استخراج به علت انطباق نسبي بدست آمده، صحت تحليل انجام شده در دسته موتور نوين توسعه يافته تاييد مي گردد

بهينه كردن پارامترهاي فرآيند تراشكاري فولاد بهسازي شده

يكي از فرآيندهاي پركاربرد در ساخت اجزاي ماشين، فرآيند تراشكاري مي باشد. پارامترهاي اين فرآيند اثرات متفاوتي را بر قابليت هاي ماشينكاري مي گذارند. از اين رو يكي از مشكلاتي كه با اين فرآيند آميخته است انتخاب بهينه پارامترها جهت رسيدن به مطلوب ترين قابليت ماشينكاري مي باشد. در اين پژوهش يك مطالعه آزمايشگاهي برروي قطعه فولادي ازجنس30CrNiMo6 كه براي ساخت قطعاتي مانند ميل لنگ، ميل گاردان و محور وسايل نقليه به كار مي روند انجام شده است و اثر پارامترهاي تراشكاري مانند سرعت چرخش اسپيندل، سرعت پيشروي و عمق بار بر قابليت ماشينكاري مانند زبري سطح و سايش ابزار بررسي شده است. بدين منظور تعداد 9 آزمايش از 27 آزمايش به روش تاگوچي انتخاب شد تا اثرات پارامترها مورد بررسي قرار گيرد. در پايان جهت بهينه سازي همزمان زبري سطح و سايش ابزار از روش تحليل گري استفاده شده و نتايج نشان داد كه انتخاب پارامترهاي فرآيند در سطوح اولشان سبب رسيدن به كمترين مقدار زبري سطح و سايش ابزار مي شود