مقايسه باغ هاي ايراني با فضاي سبز امروزي
هزاران سال پيش وقتي كه آريائي ها از كوهستانهاي قفقاز به فلاتي كه بعدها به پاريس مشهور شد، گفته مي شود كه منوچهر پادشاه پيشدادي اولين كسي بود كه تخم گل ها و ميوه ها را از كوهستان آورده و در باغ ها به كشت آنهااقدام نموده است. گياهان به خصوص درخت نزد ايرانيان سمبل طراوت و آرامش وزيبائي بود، فردوسي از درختي سخن مي گويد كه براي كيخسرو ساخته شده بود، تنه اين درخت از نقره وشاخه هاي از طلا وياقوت وميوه هاي آن ميان تهي بوده وداخل آنها از مخلوط مشك وگلاب پر مي كردند.
nآريائي ها معتقد بودند كه دنيا از چهار قسمت خشكي به وجود آمده است ودر وسط اين چهار قسمت دريائي وجود دارد، بر مبناي اين عقيده باغ هاي فراواني احداث شد كه به چهار قسمت خشكي تقسيم شده بود ودر اين بخشها اغلب درختان ميوه كشت شد و دروسط اين چهار قسمت ابگير يا آب نماي داشت. از اين آب گير چهار نهر يا جوي روان بود.
1724