طرح توجيهي پرورش شترمرغ
در ايران از حدود سال 1377 در جهت نگهداري و ازدياد اين حيوان اقدام گرديد كه نتيجه آن صدور بيش از 200 فقره موافقت اصولي جهت ايجاد مزارع صنعتي پرورش شترمرغ در سطح كشور تا پايان سال 1382 است. امروزه در دنيا 2ميليون شترمرغ يافت مي شود كه بيش از 10هزار قطعه آن در ايران وجود دارد. در كشورهاي كانادا، آمريكا، چين، استراليا، برخي از كشورهاي اروپايي و در اكثر كشورهاي خاورميانه پرورش اين پرنده امكانپذير است و به دليل اينكه از پوست، گوشت، پر و ساير اندامهاي اين پرنده استفاده مي شود، پرورش آن در ديگر كشورهاي جهان مرسوم شده است. اروپايي ها بيشترين متقاضيان گوشت شترمرغ اند و حدود 70 درصد صادرات شترمرغ آفريقا را جذب مي كنند و ژاپني ها هم خواهان پوست شترمرغ هستند. ايران در حال حاضر رقيبي جدي براي ديگر رقباي جهاني خود در اين صنعت محسوب مي شود و در آينده نزديك جزو كشورهاي صاحب نام توليدكننده شترمرغ خواهد شد. [1]
شترمرغ داراي محصولاتي فراوان و پرارزش بوده و با داشتن راندمان اقتصادي بالا و سازگاري با شرايط نامساعد بياباني به شدت مورد توجه قرار گرفته است به گونه اي كه بسياري از صاحبنظران و كارشناسان از شترمرغ به عنوان دام آينده در بسياري از مناطق نام مي برند. [1]
شترمرغها عمري طولاني دارند كه در صورت مديريت صحيح تا 40 سال توليد اقتصادي خواهند داشت. در جدول 1 محصولات توليد شده توسط گاو و شترمرغ مورد مقايسه قرار گرفته است. [1]
يكي از خصوصيات مهم و بارز شترمرغهاي بالغ مقاومت آنها در مقابل نوسانات دمايي و نيز افزايش شديد دماي محيط است، اين حيوانات دامنه حرارتي بين 15-تا 56+ درجه سانتي گراد را براحتي و بدون ايجاد مشكلي تحمل مي نمايند. به همين علت نگهداري آنها بسيار آسان بوده و نياز به امكانات و تاسيسات خاصي ندارند. اين حيوان به دليل دارا بودن خصوصيات بدني ويژه مصرف آب ناچيز دارد، به همين دليل تامين آب آشاميدني يك واحد پرورش شترمرغ در يك منطقه كم آب بوسيله تانكر مقرون به صرفه است. همچنين به دليل توانايي اين پرنده در خصوص استفاده از علوفه خشك، نيازي به زمين كشاورزي و علوفه كاري ساليانه ندارد. اساسا اين حيوان، مناطق نيمه خشك همراه با علفزارهاي كوتاه و پوشش گياهي محدود را به مناطق مرطوب و باراني با علفزارهاي متراكم ترجيح مي دهد. (استپي)[1]
با توجه به موارد فوق و درنظر گرفتن اين نكته كه حدود 70 درصد وسعت ايران را مناطق بياباني، زمينهاي پست و اراضي لم يزرع تشكيل مي دهد، مي توان نتيجه گرفت كه شرايط اقليمي و جغرافيايي حاكم بر كشور ما زمينه بسيار مناسبي را براي ايجاد و گسترش صنعت پرورش شترمرغ در اكثر نقاط كشور فراهم آورده است. بنابراين با اتخاذ تصميمات مناسب و صحيح زمينه را براي صادرات فراورده هاي حاصل از اين حيوان به كشورهاي اروپايي فراهم كرد. [1]
3678
طرح توجيهي پرورش شترمرغ
در ايران از حدود سال 1377 در جهت نگهداري و ازدياد اين حيوان اقدام گرديد كه نتيجه آن صدور بيش از 200 فقره موافقت اصولي جهت ايجاد مزارع صنعتي پرورش شترمرغ در سطح كشور تا پايان سال 1382 است. امروزه در دنيا 2ميليون شترمرغ يافت مي شود كه بيش از 10هزار قطعه آن در ايران وجود دارد. در كشورهاي كانادا، آمريكا، چين، استراليا، برخي از كشورهاي اروپايي و در اكثر كشورهاي خاورميانه پرورش اين پرنده امكانپذير است و به دليل اينكه از پوست، گوشت، پر و ساير اندامهاي اين پرنده استفاده مي شود، پرورش آن در ديگر كشورهاي جهان مرسوم شده است. اروپايي ها بيشترين متقاضيان گوشت شترمرغ اند و حدود 70 درصد صادرات شترمرغ آفريقا را جذب مي كنند و ژاپني ها هم خواهان پوست شترمرغ هستند. ايران در حال حاضر رقيبي جدي براي ديگر رقباي جهاني خود در اين صنعت محسوب مي شود و در آينده نزديك جزو كشورهاي صاحب نام توليدكننده شترمرغ خواهد شد. [1]
شترمرغ داراي محصولاتي فراوان و پرارزش بوده و با داشتن راندمان اقتصادي بالا و سازگاري با شرايط نامساعد بياباني به شدت مورد توجه قرار گرفته است به گونه اي كه بسياري از صاحبنظران و كارشناسان از شترمرغ به عنوان دام آينده در بسياري از مناطق نام مي برند. [1]
شترمرغها عمري طولاني دارند كه در صورت مديريت صحيح تا 40 سال توليد اقتصادي خواهند داشت. در جدول 1 محصولات توليد شده توسط گاو و شترمرغ مورد مقايسه قرار گرفته است. [1]
يكي از خصوصيات مهم و بارز شترمرغهاي بالغ مقاومت آنها در مقابل نوسانات دمايي و نيز افزايش شديد دماي محيط است، اين حيوانات دامنه حرارتي بين 15-تا 56+ درجه سانتي گراد را براحتي و بدون ايجاد مشكلي تحمل مي نمايند. به همين علت نگهداري آنها بسيار آسان بوده و نياز به امكانات و تاسيسات خاصي ندارند. اين حيوان به دليل دارا بودن خصوصيات بدني ويژه مصرف آب ناچيز دارد، به همين دليل تامين آب آشاميدني يك واحد پرورش شترمرغ در يك منطقه كم آب بوسيله تانكر مقرون به صرفه است. همچنين به دليل توانايي اين پرنده در خصوص استفاده از علوفه خشك، نيازي به زمين كشاورزي و علوفه كاري ساليانه ندارد. اساسا اين حيوان، مناطق نيمه خشك همراه با علفزارهاي كوتاه و پوشش گياهي محدود را به مناطق مرطوب و باراني با علفزارهاي متراكم ترجيح مي دهد. (استپي)[1]
با توجه به موارد فوق و درنظر گرفتن اين نكته كه حدود 70 درصد وسعت ايران را مناطق بياباني، زمينهاي پست و اراضي لم يزرع تشكيل مي دهد، مي توان نتيجه گرفت كه شرايط اقليمي و جغرافيايي حاكم بر كشور ما زمينه بسيار مناسبي را براي ايجاد و گسترش صنعت پرورش شترمرغ در اكثر نقاط كشور فراهم آورده است. بنابراين با اتخاذ تصميمات مناسب و صحيح زمينه را براي صادرات فراورده هاي حاصل از اين حيوان به كشورهاي اروپايي فراهم كرد. [1]
3678
تميز كردن نماي ساختمان